Ричард Гирийн гутал.
Монголын хог дээр ч байхгүй энэ гутлыг Гир
хэнээс ч зовохгүй байнга өмсөж явах нь над үнэхээр таалагдсан. Гэтэл
олон хүмүүс өмсөж зүүх эдлэж хэрэглэх зүйлсээрээ уралдаж бие биетэйгээ
өрсөлднө. Чадал муутай нь хүртэл яаж ийм утас барьхав дээ. Яаж ийм
хувцас өмсхөв дээ гэж өөрийгөө өнгө мөнгөөр хэмжиж зовж олсон таван
төгрөгөө ашиглаж чадахгүй олон функцтэй утас, хаа нэгхэн өмсөх хувцсанд
үрнэ. Түүнийг харсан хүн нь хүртэл wow гэж түүнийг нь дэмжинэ.
Өмсөж зүүснээр
нь хүмүүсийг хэмжихээ больцгооё. Энэ алдартай хүн хүртэл зовохгүй бүр
гутландаа хайртай байхад бид юундаа ичнэ вэ. Нэг цамц хийхэд 15 тн ус
зарцуулдаг. Нэг бичгийн цаасанд 150л ус зарцуулдаг. Нэг гутлын хэрэглээг
хэмнэснээр хичнээн тонн ус хэмнэж хичнээн амьтад бас аврагдах бол?
Өвгөдийн маань хувцсаны тоо гүйцэнэ гэдэг үг ямар агуу байгаль эх
дэлхийгээ хайрлаж байсан ухаан юм дээ. Би энэ хүнээс ихэд ичсээн.